清昭月明玉长吟
清昭月明玉长吟最新章节：
此同时，一片片散发着棕色大地灵纹的剑刃，犹如一条条游鱼一样，从黑色剑匣之中飞出来
随即对着酒仙老头深深鞠躬道：“多谢大长老，赵楠告退
如此局面，落在陆恪眼中，却有些好笑
说起这个，雷仲却是忽然浑身打了一个哆嗦，连连摆手，苦涩道：“杨兄，你就不要打趣我们了
虽然三言两语，可其中心酸之处，怕是几天几夜也说不完
踏上泥潭山的修炼者，看起来三三两两，但都很慢，或走或停的皆有
那么，他口中最强的剑法，该是多么凌厉啊？会不会比师父的惊鸿一剑，还要犀利？
杨云帆摇摇头道：“不用了，一把年纪了，丢不丢人？”
很快，八副火焰图案在韩立手下铭刻而出，将巨大蚕茧围在中间
他人不说，光是天玄剑宗的那些修士，杨云帆杀起来，便毫无压力！
清昭月明玉长吟解读：
cǐ tóng shí ， yī piàn piàn sàn fà zhe zōng sè dà dì líng wén de jiàn rèn ， yóu rú yī tiáo tiáo yóu yú yī yàng ， cóng hēi sè jiàn xiá zhī zhōng fēi chū lái
suí jí duì zhe jiǔ xiān lǎo tóu shēn shēn jū gōng dào ：“ duō xiè dà zhǎng lǎo ， zhào nán gào tuì
rú cǐ jú miàn ， luò zài lù kè yǎn zhōng ， què yǒu xiē hǎo xiào
shuō qǐ zhè gè ， léi zhòng què shì hū rán hún shēn dǎ le yí gè duō suo ， lián lián bǎi shǒu ， kǔ sè dào ：“ yáng xiōng ， nǐ jiù bú yào dǎ qù wǒ men le
suī rán sān yán liǎng yǔ ， kě qí zhōng xīn suān zhī chù ， pà shì jǐ tiān jǐ yè yě shuō bù wán
tà shàng ní tán shān de xiū liàn zhě ， kàn qǐ lái sān sān liǎng liǎng ， dàn dōu hěn màn ， huò zǒu huò tíng de jiē yǒu
nà me ， tā kǒu zhōng zuì qiáng de jiàn fǎ ， gāi shì duō me líng lì a ？ huì bú huì bǐ shī fù de jīng hóng yī jiàn ， hái yào xī lì ？
yáng yún fān yáo yáo tóu dào ：“ bù yòng le ， yī bǎ nián jì le ， diū bù diū rén ？”
hěn kuài ， bā fù huǒ yàn tú àn zài hán lì shǒu xià míng kè ér chū ， jiāng jù dà cán jiǎn wéi zài zhōng jiān
tā rén bù shuō ， guāng shì tiān xuán jiàn zōng de nà xiē xiū shì ， yáng yún fān shā qǐ lái ， biàn háo wú yā lì ！
